Στοχεύει στην εξασφάλιση της διαβεβαίωσης το συντομότερο δυνατό, σχετικά με την υγεία και την ανάπτυξη του μωρού σας.
Στις 11 εβδομάδες της εγκυμοσύνη σας, το μωρό σας θα έχει το μέγεθος ενός μικρού δαμάσκηνου και μεγαλώνει περίπου ένα χιλιοστό την ημέρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι σ’ αυτό το στάδιο της εγκυμοσύνης, η πλειονότητα των οργάνων του μωρού σας έχει ήδη σχηματιστεί. Οι γιατροί συχνά αναφέρονται σε αυτό το στάδιο ως το τέλος της εμβρυολογικής ανάπτυξης του μωρού. Αυτό σημαίνει ότι το μωρό σας είναι τώρα έμβρυο (και μοιάζει έντονα με έναν μικρό άνθρωπο!). Από αυτό το στάδιο και μετά, ο εγκέφαλος είναι η μόνη κύρια δομή που συνεχίζει να αναπτύσσεται καθ ‘όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η πλειονότητα των εμβρυϊκών ανωμαλιών εμφανίζονται ως αποτέλεσμα διαταραχών κατά την πολύ πρώιμη (εμβρυολογική) ανάπτυξη και ήδη αρχίζουν να εμφανίζουν κάποια σημάδια σε αυτό το στάδιο.
Πρόκειται για μια συστηματική εξέταση της ανατομίας του μωρού κατά την κύηση περίπου 12 εβδομάδων, παρέχοντας μια σχολαστική εξέταση του εμβρύου: κρανίο και εγκέφαλο, φακούς των ματιών, σκληρή υπερώα, άνω και κάτω άκρα, τις 4 κοιλότητες και την εικόνα 3 αγγείων στην καρδιά, το στομάχι, τα νεφρά, την ουροδόχο κύστη, την σπονδυλική στήλη, το πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα και τον ομφάλιο λώρο.
Στόχοι υπερηχογραφικής εξέτασης 1ου τριμήνου:
Διάγνωση πολύδυμης κύησης
Περίπου το 2% των φυσικών συλλήψεων και το 10% των IVF συλλήψεων οδηγούν σε πολύδυμη κύηση. Το υπερηχογράφημα μπορεί να καθορίσει αν τα έμβρυα αναπτύσσονται κανονικά καθώς και εαν μοιράζονται ή οχι τον ίδιο πλακούντα.
Καθορισμός της ακριβής ηλικίας κυήσεως
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις γυναίκες που δεν μπορούν να θυμηθούν την ημερομηνία της τελευταίας περιόδου τους, έχουν ακανόνιστες περιόδους, έχουν συλλάβει ενώ θηλάζουν ή αμέσως μετά τη διακοπή του αντισυλληπτικού χαπιού. Η χρονολόγηση είναι συνήθως απλή με τη μέτρηση του μήκους του εμβρύου (CRL-κεφαλοουριαίο μήκος).
Πρόωρη εξέταση για μείζονες ανωμαλίες του εμβρύου
Η πλειονότητα των εμβρυϊκών ανωμαλιών εμφανίζονται ως αποτέλεσμα διαταραχών κατά την πολύ πρώιμη (εμβρυολογική) ανάπτυξη και ήδη αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια σε αυτό το στάδιο.
Πρόκειται για μια συστηματική εξέταση της ανατομίας του μωρού κατά την κύηση περίπου 12 εβδομάδων, παρέχοντας μια σχολαστική εξέταση του εμβρύου: κρανίο και εγκέφαλο, φακούς των ματιών, σκληρή υπερώα, άνω και κάτω άκρα, τις 4 κοιλότητες και την εικόνα 3 αγγείων στην καρδιά, στομάχι, νεφρά, ουροδόχο κύστη, σπονδυλική στήλη, πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα και ομφάλιο λώρο.
Η αξιολόγηση του κινδύνου για το σύνδρομο Down και άλλες χρωμοσωμικές ανωμαλίες:
Δυστυχώς, το υπερηχογραφημα από μόνο του δεν μπορεί να αποκλείσει χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Ένα δομικά φυσιολογικό μωρό μπορεί να έχει σοβαρά χρωμοσωμικά ελαττώματα όπως το σύνδρομο Down (Trisomy 21). Προς το παρόν, η καλύτερη διαθέσιμη επιλογή για αυτά τα σύνδρομα είναι το Non-Invasive Prenatal Test (NIPT), το οποίο συνιστούμε ανεπιφύλακτα να συνδυαστεί με αυτήν την υπερηχογραφικη εξεταση.
Εναλλακτικά ο υπολογισμός του κινδύνου μπορεί να γινει λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία της μητέρας, τη μέτρηση δύο ορμονών στο αίμα της μητέρας και υπερηχογραφικούς δείκτες όπως η αυχενική διαφάνεια, το ρινικό οστό, η ροή του αίματος μέσω της τριγλώχινας βαλβίδας της καρδιάς και του φλεβώδους πόρου του εμβρύου.
Υπολογισμός κινδύνου για προεκλαμψία
Σε κάθε εξέταση περιλαμβάνεται η αξιολόγηση της ροής στις μητριαίες αρτηρίες και σε συνδυασμό με βιοχημικούς δείκτες, όπως ειναι το PAPP-A και το PLGF, συνεκτιμάται ο κίνδυνος εμφάνισης εμβρύων με καθυστερημένη ανάπτυξη και προεκλαμψία στην έγκυο. Σε περιπτώσεις αυξημένου κινδύνου (>1/100) χορηγείται προφυλακτικά ασπιρίνη 160 mg κάθε βράδυ μέχρι τις 36 εβδομάδες κύησης.
Κατά την εξέταση του υπερηχογράφηματος 2ου τριμήνου στις 20-22 εβδομάδες (Β επιπέδου) επανυπολογίζουμε τον κίνδυνο αξιολογώντας το λόγο sFLT1/PLGF , ενώ προγραμματίζονται περισσότερα υπερηχογραφήματα ανάπτυξης /Doppler αρχίζοντας από τις 28 εβδομάδες κύησης (έναρξη τρίτου τριμήνου)
Υπολογισμός ρίσκου πρόωρου τοκετού
Ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού (πριν από τις 37 εβδομάδες) μπορεί να αξιολογηθεί μετρώντας το μήκος του τραχήλου της μήτρας. Συνιστάται προς όλες τις εγκύους, αλλά κυρίως σε περιπτώσεις αυξημένου προυπάρχοντος κινδύνου για πρόωρο τοκετό, όπως είναι οι πολύδυμες κυήσεις, ιστορικό προηγούμενου πρόωρου τοκετού, συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας, ιστορικό επεμβάσεων στον τράχηλο (LLETZ, κωνοειδής εκτομή) και παθήσεις όπως νόσοι συνδετικού ιστού/κολλαγόνου της μητέρας . Η μέτρηση του μήκους του τραχήλου γίνεται διακολπικά και συνιστάται να επαναληφθεί κατά το ανατομικό υπερηχογράφημα στις 20 – 22 εβδομάδες.